prasytuacja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nie ulega jednak wątpliwości, iż ankieta „Wieku Nowego”, podobnie jak i poznanie lwowskiej kamieniczniczki oraz plotki przywiezione przez męża ze Stanisławowa przyczyniły się jednak tylko do ostatecznego skrystalizowania się postaci bohaterów sztuki. Ich typy i charakterystyka, podobnie jak i większość szczegółów „tragifarsy kołtuńskiej”, powstawały w ciągu długich lat bystrej obserwacji lwowskiego środowiska drobnomieszczańskiego. Siady „pratypów” i „prasytuacji” odnaleźć można w utworach Zapolskiej już od lat osiemdziesiątych m. in. w opowiadaniu Dwie (zob. poz. 144), w którym pani wyrzuca z posady służącą w ciąży, oraz w opowiadaniu Frania (zob. poz. 160), gdzie para bohaterów podobna jest wyraźnie do małżeństwa Dulskich...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czachowska, Jadwiga 1966. Gabriela Zapolska. Monografia bio-bibliograficzna, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.