pranazwa

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) P. J. Safafik interpretował przyrostek -ici jako niewątpliwie patronimiczny i szukał dla niego odpowiedniej podstawy słowotwórczej. Doszedł do wniosku, że jest nią eponim Bodr i w związku z tym ukuł nawet osobliwą pranazwę plemienną: Bodrici. W swym znanym dziele Slovanske starozitnosti pisał w roku 1837: „Otecnä forma -ici vede k vüdci ciii hlave celedni Bodrovi, od nehoż vetvi teto jmeno to zustalo” L W rekonstrukcji tej zlekceważył Safafik nagłosowe o-, co mu wkrótce (1853) wytknął Lelewel, i dlatego kontynuatorzy jego poglądów zrekonstruowali nowy eponim — Obodr. Jeszcze w r. 1881 P. Kiihnel wahał się i zinterpretował...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Safarewicz, Jan et al. (red.) 1979. Opuscula polono-slavica, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.