powitkiewiczowski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) winął szeroką kampanię antywitkiewiczowską. Najmocniejszym pociskiem wymierzonym przeciwko autorowi Sztuki i krytyki u nas była jego książeczka pod znamiennym tytułem: Dławce. Drobny przyczynek do historii sztuki warszawskiej w epoce powitkiewiczowskiej, Warszawa 1901. Wbrew woli polemistów Witkiewicza wyrastał on na wielką, niezwykle ważną osobistość o znaczeniu historycznym. Wawrzeniecki wprawdzie przyznawał, iż książka Witkiewicza „sprawiła w świecie malarskim przewrót ogromny” 15, ale zdecydowanie ujemny. Autor...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Olszaniecka, Maria 1984. Dziwny człowiek (O Stanisławie Witkiewiczu), Kraków ; Wrocław : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.