poturlać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Przebierał kikutami i szedł, szedł bez końca. Jak mrówka dźwigając zapałkę. Przed metą wywrócił się jednak. Doskoczyli więc skośnoocy, schwycili za ręce i zaczęli biegać wokół drzwi, po tym zabawili się w węża jak dzieci w czasie przerwy, a kaleka na ogonie nie mogąc nadążyć szurał po ziemi, na skręcie zaś puszczony, śmignął gwałtownie i poturlał jak beczka...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rychlewski, Janusz 1949. Człowiek z gutaperki, Warszawa : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.