pospraszać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Przywiódłbym kilku ludzi na sędziów bitwy. A jeśli chcesz, aby sprawy poszły innym torem, poczekamy siedem dni, a na ósmy wrócimy tutaj, na to miejsce, zbrojni od stóp aż do głowy. Ty zaprosisz króla i królową, i wszystkich ze dworu, ja zaś pospraszam moich z całego kraju. Tak więc nie będziemy bić się ukradkiem, ale bitwę naszą zobaczy każdy, kto zechce zobaczyć. Bitwa takich dwu mężów, jak mówią o tobie i o mnie, nie powinna mieć pozoru pułapki. Słuszna, by się na niej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Żurowski, Maciej (wyb.) 1968. Arcydzieła francuskiego średniowiecza, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.