poniklować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Szosa staje się wąska, jakby wykrojona w stromym zboczu. Szerokimi łukami objeżdża boczne zagłębienia i odnogi dolin, przeskakuje przez rynny szumiących w tej wysokogórskiej ciszy, poniklowanych potoków. Ale ani na chwilę nie traci na wysokości, mozolnie, cierpliwie wspina się nieomal prostopadle wzwyż. Jeszcze do niedawna wśród gąszczu trafiały się małe pólka uczepione kamienistych grobli, rzadkie łaty zoranej ziemi, z których wystrzelały młode, niskie jeszcze kity kukurydzy. Teraz już wszystko to zostało w dole pochłonięte przez żar...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Twórczość - Twórczość (Kraków / War­­­­­sza­wa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.