ponczyk

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Byłem bliski płaczu, dziecinko, kiedy przeczytałem, że rozpił się grzesznik, pamięć stracił, w nałóg wpadł, przez cały dzień śpi pod baranicą i ból ponczykiem zalewa i płacze żałośnie, ocierając oczy brudną połą, kiedy wspomina zbłąkaną owieczkę, swoją córkę, Dunię. Nie, to jest naturalne! Proszę to przeczytać, jakież...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dostojewski, Fiodor 1955. Z pism. Biedni ludzie. Powieść, tłum. A. Stawar, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.