pomianować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Pomianował więc Adam wszystkie te stworzenia ad usum swoich potomków, przede wszystkim zoologów przyszłości. Musiała to być dla niego ciężka, jeszcze przed wygnaniem z raju „w pocie czoła” dokonana praca. W księdze Genezis nie znajdujemy ani słowa o tym, jakoby Pan Bóg, zanim Adamowi rozkazał nadać imiona wszelkiemu żywemu stworzeniu, udzielił mu kilku lekcji w tym przedmiocie. Co prawda na florenckim gobelinie widzimy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.