pomgła

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Znać było z roztargnionego tonu i z nagłych skupień, że myśli o czem innem. Skupiał się sam mimo woli: skądś znał tę twarz. Już — już chwytał. Natykał się na sprzeczność. Jakiś obraz jaskrawy — acz nieuchwytny — kołysał się w pomgle wspomnień, nito natarczywy, senny obraz nostalgji...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brzęczkowski, Jerzy 1931. Wraki. Powieść, Warszawa : Nakł. Gebethnera i Wolffa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.