polsko-kobiecy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 0 rosnącej wciąż harmonii środków artystycznych. Henryk Galie oceniał utwór jako „rękawicę rzuconą społeczeństwu z wyzwaniem na bój o prawa miłości 1 prawo żyda”, jako utwór znakomity, budzący żal, litość i miłość dla nieszczęśliwych. Według Józefa Weyssenhoffa O czym się nie mówi streszczało wszystkie zalety Zapolskiej „tej znawczyni chorób społecznych, gorliwej i wymownej ich lekarki, pełnej kobiecego odczuda i polsko-kobiecej zapobiegliwośd o dobro publiczne”. Władysław Prokesch pisał w „Nowej Reformie”: „Powieść O czym się nie mówi pisana jest z ogromną werwą i błyskotliwośdą, jak wszystko, co wychodzi spod pióra Zapolskiej. Artystycznie zaliczyć ją trzeba do najlepszych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czachowska, Jadwiga 1966. Gabriela Zapolska. Monografia bio-bibliograficzna, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.