pokratować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Poszła spać wcześniej. Postawiła bukiet na oknie, zgasiła światło i leżała wpatrzona w świat zalany potokami księżycowego światła, które wielkim, pokratowanym przez fugi okienne pasem drżało na posadzce pokoju. Wpatrywała się z jakąś usilnością w stary wyblakły portret matki, wiszący nad (naprzeciw) łóżkiem, po którego ochronnym szkle i czarnych ramach ślizgał się księżyc i wydobywał łagodne kontury rysów potopionych w cieniach, jak się nieraz tylko w pamięci rysują dawno umarłe postacie, patrzyła się w matkę i jakby żądała od niej jakiejś rady i pomocy, głębią nieświadomą, bo nagłą, pytała się sama siebie bez ustanku: — Co robić? Co robić?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Reymont, Władysław Stanisław 1968. Fermenty. T. 1-2, wyd. trzecie, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.