pokajanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) jest głucha. O pokucie po niedalekich w tej chwili drogach idący Bruno ślicznie mówi, że jest łabędziem pomiędzy cnotami, bo nie śmie z rumieńcem swoim i winą podlecieć wysoko, niesie się cicho, a jednak, chcąc ominąć znienawidzoną ziemię, grąży się w wody, które są łzami pokajania. Sądzę, że Konopnickiej serce nie pozwoliło w nieszczęściu widzieć zasłużonej kary, nie chciała i nie mogła szukać w niem sprawiedliwości i dlatego odrazu zastrzegłam się, przytaczając nierówność społeczną jako domniemane źródło teorji palingenezy induskiej, że nie wydaje mi się, jakobyśmy tu byli u bram wchodowych Ksiąg Ducha. Wolała postawić swoją teorję spólnoś...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dickstein-Wieleżyńska, Julja 1927. Konopnicka. Dzieje natchnień i myśli, Warszawa : Księgarnia K. Wojnara i S-ki
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.