podmaczać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Tego wieczoru, gdy przyjechała Larysa, obie uśmiały się bardzo. Wchodząc do pokoju córka zawadziła głową o framugę drzwi. Minął, zaledwie miesiąc, jak wyjechała z tego domku, a już zapomniała, że wchodząc należy się nieco pochylić. I tu swoje nowe pantofle zabrudziła. Rzeczka Kipią tka jak zwykle na jesieni zaczęła przybierać, podmaczać grunt; a Laryska kroczy sobie dumnie, nie patrząc pod nogi. No i wdepnęła w błoto. I pantofle, i guz na Czole — wszystko to było śmieszne! Iwanicha dobrodusznie podżartowywała z córki. Potem przestała. Nazbyt oschle namawiała ją Larysa na przeprowadzkę do nowego mieszkania...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nieuważny, Florian (wyb.) 1981. Słodka kobieta. Cztery opowieści pisarek radzieckich, przeł. A. Walenko, H. Zakrzewska, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.