pocztarski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) I nietylko u pisarzy, w literaturze, ale w ustnem podaniu, we wszystkiem prawie, co wiemy o ludziach,, którzy z dowcipu byli u nas sławni, znajdzie się ta wesołość rubaszna. Sławne facecye księcia Panie Kochanku, czy jego opowiadania o Syrenach, czy te figle, które płatał swoim Albeńczykora; albo ten pan Szumlański, któremu odmarzła trąbka pocztarska grała na noclegu w pokoju, to wszystko, co w nią pocztylion był nadął, a co na wielkim mrozie w niej zamarzło? Sam książę generał Czartoryski choć wychowany wykwintnie, jak najwykwitniejszy Francuz z wersalskiego dworu i dowcipny w tym wersalskim rodzaju, czy w tych różnych figlach, jakie płatał przyjaciołom, a najczęściej żonie, czy nie miał natchnienia takiego, jak pan Pasek, kiedy intrygował pannę Teresę drewnianymi trzewikami? Od młodych parobków, wyśmiewa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.