pochałturzyć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) chałturzenie /Szym./ rzeczownik od chałturzyć, chałturzysta /Szym./ pot. 'ten, kto uprawia chałturę', chałturzystka /Dor./ pot. forma żeńska od chałturzysta, pochałturzyć /Dor./ rząd. śród. 'zająć się przez pewien czas chałturzeniem, uprawiać Jakiś czas chałturę*, zachałturzyć /Dor./ pot. śród. 'wykonać Jakąś pracę /zwłaszcza z dziedziny sztuki/ obliczoną tylko na zarobek, na niskim poziomie, niedbale'• chandra /z.wł./...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bielecka-Latkowska, Janina 1987. Rosyjskie zapożyczenia leksykalne we współczesnym języku polskim w świetle materiałów słownikowych i prasy po­wo­jennej (1945-1985), Kielce : WSP
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.