poboczyć się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Mówi się, że koń „poniósł“, kiedy spłoszy się i pędzi przed siebie bez opamiętania. Tylko się trochę poboczyły i ruszyły dalej. Nie były to ogniste rumaki, ale spokojne, zmęczone fornalki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kozarynowa, Zofia 1955. O braciach kłótnikach i wesołej Basi. Opowieść dla dzieci, Londyn : Veritas
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnogaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo