pięciusetrocznicowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Co się tyczy liczebników odpowiadających liczbie 100 i jej wielokrotnościom, to wygląda na to, że właściwą dla złożeń, o jakie tu chodzi, byłaby postać po prostu równa dopełniaczowi odpowiedniego liczebnika głównego, bez przekształcenia w drodze zastąpienia -w- przez -o-\ ale zwykłe złożenia z przekształceniem liczebnika porządkowego w formę na -o- są też do przyjęcia. A więc obok potencjalnej formacji stuklasista moglibyśmy mieć również setnoklasista, obok dwusturocznicowy, pięciusetrocznicowy - w odniesieniu do połączeń dwusetna rocznica, pięćsetna rocznica - także dwusetnorocznicowy, pięćsetnorocznicowy. Trzeba jednak dodać, że w wypadku ZESTAWIEŃ z tymi liczebnikami będziemy już najpewniej mieli, w tej mierze, w jakiej coś podobnego mogłoby w ogóle komuś przyjść do głowy, formacje z dopełniaczem, np. dwustupięćdziesięciopięcioklasista, dwustupięćdziesięciopięciorocznicowy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Banyś, Wiesław, Bednarczuk, Leszek, Karolak, Stanisław (red.) 1999. Studia lingwistyczne ofiarowane Profesorowi Kazimierzowi Polańskiemu na 70-lecie Jego urodzin, Katowice : UŚ
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.