pieniaczyć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jak wobec krytyki swoich utworów powinien zachować się pisarz? — spory w tej materii wydają mi się jałowe i nieprzydatne dla rozstrzygnięć jednoznacznych. Gdy krytycy grymaszą lub stają się napastliwi — można się o swoje wykłócać i pieniaczyć, lecz też i można milczeć, byleby tylko dobrze się wykłócać i pieniaczyć, i dobrze milczeć. Dla losów artysty po jego śmierci, więc i dla losów jego dzieł, nie ma to większego znaczenia. Wspaniały pieniacz może popaść w zapomnienie, milczek — trwać w blasku 1 w chwale...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Goetel, Ferdynand 1957. Z dnia na dzień, Londyn : Orbis Księgarnia Polska
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.