para-wymawianie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) zachowaniem się człowieka i stworzeń pozbawionych języka). Co do pojęcia „parajęzyka” (Crystal w: McCormack i Wurm, 1976: 13—27; Laver, 1976: 347—354) — które powinno byó ściślej określane jako „para-wymawianie głosek”, ale które naiwny pytający może podejrzewać o jakieś związki z językiem — to jeszcze bardziej gmatwa ono tę, i tak już frustrującą, składankę. Cechy parafonetyczne można z łatwością traktować na równi z takimi aspektami komunikacji zwierzęcej, jak przekazywanie informacji o płci, wieku i tożsamości osobniczej, zupełnie tak, jak się to przypuszcza na temat śpiewu ptaków. Jednakże w czasie przygotowy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
SSem - Studia Semiotyczne (Wrocław etc.)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.