paniczykowski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) kubów wyglądał jak kogucik pomiędzy kaczętami. Pan Jakub był opiekunem Józia, którego rodzice wcześnie odumarli, zostawiwszy mu wcale pokaźny majątek. Józio zaczął wcześnie mieć paniczykowskie instynkty, trochę się wstydził zaniedbanej wujenki, a przede wszystkim swego nazwiska, które brzmiało za mało arystokratycznie, chociaż Wiktorowie, jako szlachta sanocka, bardzo byli poważani. Chłopak dowcipny i zręczny ciągle się z wujenką przekomarzał, która się bronić nie umiała, kapitulując...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Chłędowski, Kazimierz 1957. Pamiętniki. T. 1-2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.