pandur

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Współtowarzysze rozmów, Grecy, zachwycali się Puszkinem, ale sami wypowiadali się o wiele ostrożniej. Podobnie jak Weltman nie mieli zbyt wysokiego mniemania o wojsku szalonego i pięknego księcia. Nawet nazwy takie, jak arnauci, pandurzy, hajducy, tałgarzy wymawiali z odcieniem niedowierzania, — Lud jest waleczny, ale myśli wcale nie o nas, lecz o sobie. I nikt nie chce wkładać bojowej czapki „nieśmiertelnych” z trupią czaszką. Mołdawianie i Wołosi pójdą do Vladimiresco, a ten zacznie rabować bojarów...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowikow, Iwan 1951. Puszkin na wygnaniu, przeł. G. Timofiejew, J. N. Miller, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.