palatyński

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jest to dość wierny przekład epidejktycznego epigramu Antypatra ze Sydonu (koniec w. II przed Chr.) lub Antypatra z Tessaloniki (koniec I w. przed Chr.), zachowanego w Antologji Planudejskiej i Kefalasowej (Palatyńskiej, IX 72). Oczywiście Szymonowie znał tylko zbiór Planudesa, bo Antologję Palatyńską opublikował po raz pierwszy Filip Brunck w r. 1776. Epigram ów brzmi w przekładzie: „Skromny jest Hermes, pasterze, i cieszy się, odbierając ofiarę z mleka i dębowego miodu; nie tak Herakles, który żąda jednego tryka lub tłustego jagnięcia i wogóle sam sobie ze stada wybiera...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sinko, Tadeusz 1923. Echa klasyczne w literaturze polskiej, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.