osuć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jechał też do stolicy z milczącym i nachmurzonym marszałkiem, jak na święto. I rzeczywiście, gdy przybyli tam w cudowne, letnie popołudnie, uderzył ich świąteczny wygląd miasta. Po ulicach snuły się gęste i rozbawione tłumy, a tak kolorowe i strojne, jakby po jednostajności żałoby samą barwą nacieszyć się chciały. Poprzez osute zielonością kraty Saskiego ogrodu widać było szeregi i grupki strojnych dziewcząt, jak spacerujące po ulicach girlandy i bukietyNigdzie śladu niedawnej czarności i smutku. Wróciły...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Choynowski, Piotr 1926. Kuźnia. Powieść historyczna z lat 1861-1863, wyd. drugie, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.