ostentacyjność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Egotysta prowokuje aplauz poprzez chwalenie się, ostentacyjność, pompatyczną wystawność życia oraz wystudiowane afektacje. Cały ten oszukańczy żywot uzasadnia on, pyszniąc się: „To przecież jest jedyny sposób, w jaki człowiek może wysunąć się na czoło na tym świecie“, Pycha posiada siedem złych owoców: chwalenie się, czyli słowna gloryfikacja samego siebie; zamiłowanie do reklamy, czyli zarozumiałość na punkcie tego, co inni o nas mówią; hipokryzja, czyli udawanie, że jesteśmy tym, czym nie jesteśmy; uporczywość, czyli odmowa uwierzenia, że jakieś inne zdanie może być słuszniejsze niż nasze własne; niezgodność, czyli odmowa do wyrzeczenia się własnego zdania; kłótliwość, kiedy tylko inni rzucają wyzwanie dążeniom naszego „ego“, i nieposłuszeństwo, czyli odmowa oddania naszego „ego“ pod rozkazy praworządnych przełożonych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sheen, Fulton J. 1956. Sursum corda, przeł. W. Pisarczyk, Londyn : Veritas
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.