osierociały

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wiersze do różnych przyjaciół, wybierających się na wojnę, wspomnienia poległym, między temi jedno (słabe) o Jeremim Wiśniowieckim; kilka parafraz z Ho racego (np. Beatus Ule); apologia Kochanowskiego, którego oczerniono, jakoby był miał pociąg do luterskiej wiary; parę żartobliwych niezupełnie budujących wierszy (ale i nie bardzo udatnych) do jakiejś osierociałej Klelii i do jakiegoś grzecznego Peregrynanta—oto co się mieści w pierwszej księdze Liryków—z dodatkiem bardzo znanego, a nie bardzo ładnego, „Myśliwstwa” i daleko od niego lepszej Wiosny. Ta Wiosna jest istot...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.