orzucać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) że wiele poprawić i przerobić trzeba i uczynię to. Na ogólny jednak zarzut Pana, zrobiony całej tendencji powieści — a mianowicie, że podobnych ujemności nie warto na światło dzienne wystawiać — żadnym sposobem zgodzić się nie mogę. Moim zdaniem — trzeba, przeciwnie* ujemności takie wyśmiewać, błotem orzucać, potępieniem i pośmiewiskiem ogólnym okrywać, bo takie ujemności nie kończą swoich konsekwencji na pojedyńczych osobistościach, ale rozciągają je na ogół, gangrenują społeczność, szkodzą sprawie ogólnej, marnują mnóstwo dobrych materiałów, które by były dźwignią nieszczęśliwej narodowości naszej, jej ozdobą 1 nadzieją, a obrócone na występek, rozproszone, zepsute stają się jej hańbą — szkodą, zbliżają ją ku zagubię. Że my z Panem rozmijamy się...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Orzeszkowa, Eliza 1954b. Listy zebrane. T. 1, Wrocław : Zakład im. Ossolińskich
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo