opornieć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) opole 1. M, B, W lp. rzecz. r. n. hist. fw Polsce średniowiecznej jednostka administracyjna obejmująca kilkanaście wsi’; 2. W, Ms lp. rzecz. r. m. opól 'deska odpadowa z jednym bokiem zaokrąglonym5 oporniej 1. st. w. przysłów, opornie’, 2. 2 os. lp. rozk. czas. opornieć opór 1. M, B lp. rzecz. r. m.; 2. D lm. rzecz. r. ż. opora 'podpora, oparcie5 opory 1. M, B, W lm. rzecz. r. m. opór; 2. D lp., M, B, W lm. rzecz. r. ż. opora oporze 1. W, Ms lp. rzecz. r. m. opór; 2. C, Ms lp. rzecz. r. ż. opora oporach, oporami, oporom opraw 1. D lm. rzecz. r. ż. oprawa; 2. 2 os. lp. rozk. czas. oprawić opromieniała 1. M, W lp. r. ż. imiesł. przym. czyn. opromieniały; 2. 3 os. lp. r. ż...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Buttler, Danuta (red.) 1984. Słownik polskich form homonimicznych, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.