opancerzać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jednak w drodze do domu złość zgasła. Andrzej był szczerze przywiązany do Filipa i zdołał przeniknąć jego skomplikowaną naturę. Denny był nieśmiały, przeczulony, łatwo było go zranić. Dlatego zasklepiał się i opancerzał twardą skorupą. Wspomnienia o ostatnim pijaństwie i swym zachowaniu — były dlań z pewnością udręką i torturą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Cronin, A. J. 1939. Cytadela. Powieść, wyd. 2, Warszawa : Wyd. J. Przeworskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.