omnipotentność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W miarę wzrastania zasobów naszej wiedzy, w miarę rozwoju badań naukowych, w coraz bardziej przyspieszonym tempie rozwija się postęp naukowo-techniczny; wzmaga to stopień opanowania sił przyrody przez człowieka. Rodzi to często przeświadczenie o omnipotentności nauki oraz złudzenia, jakoby nauka osiągnęła już ten stopień rozwoju, że może spełniać rolę zawołania „Sezamie — otwórz się”. Z człowieka-niewolnika nauka uczyniła włodarza przyrody, jednak to pojęcie władania przyrodą jest jeszcze ciągle i pozostanie na zawsze względne, nic bowiem nie doko-; nu je się darmo, czego chociażby dowodem jest coraz większe zagrożeni*?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
SFil - Studia Filozoficzne (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.