odkłusowanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) I dalej mówi Agnieszka, i znów chce tachać moją walizkę: jakby to było rozkosznie, gdybyśmy mieli nasze wspólne małe bobo. Może nawet powiedziała: „Bubę”? Będzie ono na nas wołało: „Tata!” „Mama!”. To zwierzenie Agnieszki przyjąłem jako wysoce nielojalne wobec piękna i patosu tamtego obrazu — zjawiskowego i podniosłego jak Genezis: kiedy to księżyc, już po odkłusowaniu słońca na Marę Tenebrarum, oglądał nas tam, na brzegu Odry wśród meandru kaczeńców. Nas splecionych w jedno, zagniatających sobą kwiaty na śmierć i sinobiałych, jakby bez krwi...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Chróścielewski, Tadeusz 1974. Srebrna i odloty, Olsztyn : Pojezierze
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.