oddurzyć się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „Tak łatwo i szybko zdobyła sobie panna R. rozgłos przedwczesny, że się... odurzyła. Trzeba się oddurzyć, laureatko, bo umrzesz, jeżeli napiszesz jeszcze jedną taką Onę. Pochowamy cię tak cichutko, jak cię głośno w świat wprowadzaliśmy...” I tak dalej, i tak dalej!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Prus, Bolesław 1962. Kroniki. T. 12, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.