odczłowieczać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) łyśmy się, było to jak cud darowane. Zresztą, gdybym nie zobaczyła jej od razu, w pierwszej chwili, gdy zeskakiwałam ze stopnia wagonu, szarpnięta, popchnięta, ogłuszona, gdyby nie mignęła mi od razu, w pierwszej chwili, jej twarz trójkątna i zupełnie szara, na tle niewyraźnego lasu, wśród mgły, która stawiała materialny opór reflektorom, na tej leśnej stacyjce, gdzie wyładowywano nas w scenerii potępienia wiekuistego, gdzie do reszty kończył się świat, gdybyśmy w' jednym spojrzeniu nie wyróżniły się nawzajem z tłumu zbijanego na miazgę, odczłowieczanego do reszty, myślę, ze przełknęłabym w końcu, zdobyłabym się w końcu na przełknięcie tej maleńkiej kulki zaszytej w rękawie płaszcza, tego ziarenka zawierającego podobno śmierć. Jego twardość, jego obecność w mankiecie płaszcza wciąż i wciąż sprawdzałam dotykiem w7 czasie podróży, czerpiąc z tego otuchę i rodzaj rozpaczliwej niezależności...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.