obserwator-instruktor

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Sprawa była dość poważna. Nie mogąc odnaleźć w moich notatkach pełnych odpisów odnośnych dokumentów relacjonuję zatarg na podstawie mojej wcześniejszej publikacji, w której sprawę tę incydentalnie poruszyłem. Otóż w pierwszych dniach lutego 1920 roku francuska, misja wojskowa, nie pytając o zgodę ani nawet nie zawiadamiając polskiego Sztabu Generalnego, delegowała swych oficerów w charakterze obserwatorów-instruktorów przydzielonych do oddziałów wywiadowczych do szczebla dywizji włącznie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
ZHist - Zeszyty Historyczne (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.