obertasowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — i wyjaśnia, że to „rytm obertasowy”. Przypomina mi to głośną recenzję o Weselu, według której utwór ten też kończy się wesołym oberkiem. A także wiersz Grochowiaka Rozmowa o poezji, gdzie Dziewczyna mówi: Rozumiem pana. Z wierzchu ta ironia, A spodem czułość podpełza ku sercu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.