obco-swojski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „Polacy stanęli wówczas — po raz pierwszy w swojej historii — przed zupełnie niebywałym problemem dziejowym: co zrobić z takim władcą, który nie posiadając naturalnego prawa, aby nimi władać, jednocześnie jakby i posiadał po temu takie naturalne prawo. Mało tego. Nasz ówczesny problem dziejowy był jeszcze trudniejszy: co zrobić z kimś, kto choć niewątpliwie obcy, jest też niewątpliwie swojski? Jak się ustosunkować do takiego, co swojsko-obcy albo obco-swojski?" (s. 212)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Janion, Maria 1990. Życie pośmiertne Konrada Wallendroda, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.