niespontaniczność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tów mówienia. Wyznaczają je: sytuacja (względy etykietalne, tło rozmowy), rodzaj (utarte powiedzenia, rodzaje pisane; Denison stwierdza, że podstawowym wyróżnikiem rodzaju jest relacja, którą nazwałbym kluczem do rozmowy; jest to duch, w jakim przebiega wypowiedź, lub nastawienie mówiących, którego wyznacznikiem jest opozycja „spontaniczność — niespontaniczność”), uczestnicy (zdolności i preferencje nadawcy-odbiorcy-słuchacza w odniesieniu do odmiany językowej oraz ich płeć i wiek), sam akt-sekwencja (przesunięcia tematyczne, zmiana w stosunku do poprzedniej wypowiedzi)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Głowiński, Michał (wyb.) 1980. Język i społeczeństwo, przeł. J. Arnold et al., Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.