nieopisalność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 1891, III. 645) — o „okowach”, to znaczy o zależnościach człowieka — subiektywistycznie traktuje sprawy piękna” 2. Głównym jej motywem jest pluralizm, wielorakość piękna: „Pulchritudo múltiple est”. Ale także nieokreśloność i nieopisalność piękna: „indefinita et incircumscriptibilis est ratio pulchritudinis”. Dalej względność piękna: „Sicut diversae species ita et diversa individua a diversis vinciuntur; alia enim simmetria est ad vinciendum Socratem, alia ad Platonem, alia ad multitudinem, alia ad paucos” („Nie ma nic takiego, co by wszystkim mogło się podobać”). I wreszcie: „Nihil absolute pulchrum, sed ad aliquid pulchrum”. Jest to formuła raczej relatywistyczna, choć z intencją zbliżoną do subiektywizmu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tatarkiewicz, Władysław 1986. O filozofii i sztuce, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.