nieidentyfikujący

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 1. 	W potocznej rozmowie słuchający może w ogóle nie domagać się żadnego opisu identyfikującego i może po prostu zadowolić się użyciem nieidentyfikującego wyrażenia. Załóżmy, że mówiący wypowiada nazwę własną, powiedzmy, „Jones”. Rozmowa może toczyć się nawet, gdy nie podaje się żadnego opisu identyfikującego, a słuchający zakłada, że mówiący może utworzyć na żądanie taki opis. Sam słuchający może posłużyć się nazwą „Jo...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Searle, John R. 1987. Czynności mowy. Rozważania z filozofii języka, przeł. B. Chwedeńczuk, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.