nawilgły

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Grzegorzowi jest tak, jakby ta chwila wciąż jeszcze działa się wtedy. Idzie związany, głowę ma spuszczoną, oczy utkwione w ziemię pod stopami, w nawilgłe, długie igły sosnowe, brązową trawę, ciemny piasek, ślady dawnych kolein. Grzegorz nie prostuje karku, nie podnosi oczu. Gdyby spojrzał na towarzyszy, nie miałby mocy iść dalej. Wystrzega się też pomyślenia o matce...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nałkowska, Zofia 1956. Pisma wybrane. T. 1-2, wyd. 2 rozszerz., Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.