nawerbować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) chodzą na wyprawę. Że zawsze paru z nich albo choć jeden zostaje kucharz owa ć i strzec skarbów. Trzeba jakoś inaczej obmyślić! Trzeba całą bandę do jednego od razu wziąć, inaczej część pozostała nawerbuje sobie nowych towarzyszy i odrodzi się jak smok z głowy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sieroszewski, Wacław 1966. Bajki, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.