nartowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wstrzymać psów rozżartych, niby wilki. Gdym je wkońcu puścił, rzuciły się naoślep, unosząc się niemal ponad śniegiem wraz z dwojgiem podróżnych i przeszło pięciocentnarowym ładunkiem. Nie przestawały wyć jednogłośnie. Hamowałem drążkiem nartowym, tak że śnieg wirował wokoło, ale było to daremne. Kilku Kor jako w stojących przed jurtą schwytało właśnie parę renów. Nie chcieli, oczywiście, by płoszono trzodę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bergman, Sten 1929. Na nartach i sankach przez Kamczatkę, przekł. F. Mirandola, Poznań : Wyd. Polskie R. Wegner
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.