naprzykrzenie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jeśli mi pani pozwoli być szczerym, w sercu mojem, które pani, ledwo zjawiwszy się w świecie, zraniłaś dość żywo, zbudziła się na nowTo ta dawna skłonność; ale pani kochałaś jeszcze Erasta. Pojmowałem jasno bezużyteczność mych pragnień. Pewność niepowodzenia, obawa naprzykrzenia się i ściągnięcia niełaski, w razie gdybym oblegał panią z ową nużącą natarczywością, do której czujemy się obowiązani, skoro raz wyjawimy swe uczucia, wszystko to skłoniło mnie do milczenia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
de Crébillon, Claude Prosper Jolyot 1921. Noc i chwila. Igraszki kącika przy kominku, przeł. Boy, wyd. drugie, przejrz., Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.