naprosić się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) lub acetylenowe. Później tu i ówdzie się tańczy, gdzie indziej improwizuje się teatr przy pomocy paru prześcieradeł. A ileż razy trzeba się wtedy nawołać was, drogie dzieci, i naprosić: „Spać, dzieci, spać!“ Trzeba was nieść do łóżeczka, kiedy już zasypiacie. A po dziesięciu godzinach głębokiego snu schodzicie do kuchni i znajdujecie filiżankę świeżo wydojonego mleka i stos kromek chleba; morze uśmiecha się do was, nawołując, byście szybko zjadły i prędko biegły. Myć się nie trzeba, prawda, bo się przecież wykąpiecie w morzu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Panzini, Alfredo 1939. Latarka Diogenesa, przeł. G. Pianko, Lwów ; Warszawa : Książnica-Atlas
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo