naglenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Było to dnia 24 października 1824 — pamiętna data w życiu poety — kiedy jeden z dobrych przyjaciół, podobno Czeczot, przyniósł mu album swojej narzeczonćj i prosił, aby się wpisał. Powóz z pocztowemi końmi czekał przed bramą, Mickiewicz był na wsiadaniu, oficer naglił — o woź między prośbą przyjaciela a nagleniem rzucił kilka wyrazów: Nieznajomej, dalekiej, nieznany, daleki, Kiedy nas jeszcze dalej losy chcą rozegnać, Posyłam, by cię razem poznać i pożegnać, Dwa wyrazy: „Witam cię!” „Bądź zdrowa na wieki.”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881a. Dzieła. T. 3-4, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.