nadręczenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) a trzeba się będzie bronić."178 A w końcu stycznia stwierdzał dobitnie: „Ani się nam więcej łudzić potrzeba, żeby tu była najmniejsza dyspozycja przystania na naszą konstytucję i zostawienia nas w pokoju; a owszem, jak najmocniej wierzyć powinniśmy, że jest zamysł wzniecenia u nas na blisko następujących sejmikach reklamacji przeciwko konstytucji, a po tym wsparcia malkontentów". I dodawał: „Ale ja z wielu przestróg przepowiadam, że to się na tym nie skończy; po niejakim przez wojsko zagraniczne nadręczeniu, nastąpi rozszarpanie nieszczęśliwej Polski"179. Podobne przestrogi powtarzały się we wszystkich prawie listach posła polskiego w Petersburgu do Stanisława Augusta aż do dnia rozpoczęcia działań wojennych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Łojek, Jerzy 1986. Geneza i obalenie Konstytucji 3 Maja. Polityka zagraniczna Rzeczypospolitej 1787-1792, Lublin : Wyd. Lubelskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.