nadpospolity

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 9 	Produktywność omawianego typu po wieku XVI zbiega się z produktywnością nad- jako formanl przymiotnikowego (typ nadgorliwy). Zbieżność funkcji prefiksów każe wiązać oba procesy. W Sst spotykamy tylko derywat nadpeiny ‘przepełniony’. Mało jest przymiotników z nad- w SXVI: nadludzk nadistotny i nadistny (odpowiedniki łacińskiego supersubstantialis) oraz nadpodstatni (trzy ostatnie w zi ‘wyższy nad wszelkie istnienie, nadprzyrodzony’). Jako typ wyodrębniony i zadomowiony w polszczyźn funkcjonuje połączenie nad- z przymiotnikami dopiero w L, np. nadnaturalny, nadpospolity, nadpotrzebn...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
BPTJ - Biuletyn Polskiego Towarzystwa Ję­zy­ko­znawczego (Kraków / Wrocław / War­szawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.