nabuzować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Więc siedzieliśmy u Tuchockiego spokojnie aż do zmierzchu. Maryśka dobrze nabuzowała w piecu i nagotowała kopiaty sagan fasoli, tak że chłopakom od razu odtajały gęby i zabrali się jeszcze raz do przeczyszczenia karabinów, bo wiadomo, jaki Karpatka czuły jest na to, i tylko Dolata, gdy się naćpał, to to swoje, właśnie tak, owym proroczym głosem, od którego, kiedy posłyszę, rzygać się chce, wiesz, że niby, jakiż sens jest ciągle zabijać — no powiedzcie, wy zabijacie, oni zabijają, potem z tego zabijania wychodzi na to, że trzeba na nowo zabijać, jeden trup, dziesięć, sto, aby więcej, aby więcej, żeby ich matki też płakały, a oni to samo, żeby i naszym 94...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Odojewski, Włodzimierz 1962. Zmierzch świata, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.