mrukowaty

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w przemówieniach padały nazwiska, co zawsze było interesujące. Temperatura zebrań stopniowo rosła, niektórzy chłopcy siedzieli z pobladłymi lub zaczerwienionymi twarzami. Odezwały się głosy, których dotychczas nikt nie słyszał. W IX-A zadziwił wszystkich malutki Reśkiewicz, syn woźnego, mrukowaty milczelc i niezbyt pilny uczeń. Określił ulotki jako „świńskie draństwo", a tych, co chcieli sprawę zatrzeć, nazwał, ku zdumieniu obecnych, „śmierdzielami". Przewodniczący musiał go przywołać do porządku, obrażeni wrzeszczeli, a mały Reśkiewicz przekrzykując hałas wezwał z mównicy trzech kolegów do współzawodnictwa w pracy społecznej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brandys, Kazimierz 1954. Obywatele, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.