maronicki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) jego pradziadowi dany... co też książę hetman wielki litewski i książę chorąży litewski, uznawszy ten skrypt za rzetelny, hojnemi łaskami swemi wypełnili». Czyżby i uczeni maroniccy do Polski dojeżdżali? Wiemy w każdym razie, że zasłużony orjentalista maronicki, ks. Arida, który szereg lat spędził w Wiedniu, wprowadził Wacława Rzewuskiego, późniejszego emira Tadż el Fehr, w arkana arabszczyzny i podniecał w nim fantazje wschodnie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bystroń, Jan Stanisław 1928. Wspomnienia syryjskie. Bejrut – Palmira – Damaszek, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.