lumpen

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) skłonił go bunt „romantycznego ducha”. Ów duch i wychowanie w nim przywiodły go, w okresie rozterki, do refleksji o władzy której można nie kochać, ale która musi przynajmniej być wyrazem „groźnej i demonicznej siły”. Tymczasem zaś władza sowiecka znajdowała się w rękach „lumpenów, gnomów i karłów”, czczonych co więcej i pasowanych na „bohaterów” przez własny naród i świat cały. To obrażało artystę do głębi. „Zgadzałem się na potworności, lecz trawiła mnie potrzeba by były chociaż odrobinę estetyczne. A te pospolite filisterskie potworności ludożerców w kurtkach, kitłaszących się we własnym kłamstwie, rujnowały mnie moralnie”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.